KŁODA, CZY KAJAK, CZYLI O FINANSOWYCH WYBORACH

Czy widziałeś kiedyś kłodę drzewa wyniesioną na brzeg? Czym różni się od kajaka? Tej samej wielkości, też drewno. Kajak jednak osiąga swój cel podróży, a kłoda drewna płynie z nurtem, dryfuje i w końcu ląduje na przypadkowym brzegu. Jaki to ma związek z planowaniem finansowym?

Czy finanse są realistyczne czy metafizyczne?

Specjaliści od psychologii i marketingu od dawna wiedzą, że zwierzę o nazwie homo sapiens złożone jest z podwójnej natury tej racjonalnej i tej emocjonalnej. Dlatego nie kupujemy detergentów i chemicznego mydła tylko zapach wiosny we własnym łóżku i własnej szafie. Nie kupujemy wody z enzymami i zagęszczonym dosłodzonym i doaromatyzowanym ekstraktem z tłoczonych pomarańczy tylko słońce i smak Hiszpanii w domu na śniadanie.

A jak jest w sferze finansowej?

Najłatwiej jest żyć od przypadku do przypadku uprawiając finansowe nomadztwo. Jak pamiętamy plemiona północnoafrykańskie – zwłaszcza Tauregowie włóczą się po Maghrebie nazywając siebie wolnymi ludźmi. W ich przekonaniu potrzebne jest tylko to, co można unieść na koniu, a obozy rozbijają tam gdzie chcą. Ich koncepcja świata jest racjonalnym przykładem tego co Erich Fromm nazwał jako „być”. Racjonalnym dlatego, że trudno się u nich dopatrzeć utracjuszowskiego zachowania, znanego w kręgach kultur europejskich. Nie upijają się bowiem i nie przegrywają majątków w kasynach.
Współczesny Europejczyk tęskni za powiewem wolności. Poddany jednak marketingowemu praniu mózgu zamienił bezdroża Sahelu na długie i kręte ścieżki galerii handlowych. I tu się zaczyna problem nomadztwa finansowego. Współczesny Europejczyk wierzy bowiem, że wolność manifestuje się posiadaniem rzeczy. A zatem raczej myśli o tym, co Fromm nazywa „mieć”. Jego „być” nie oznacza nic innego jak wydawanie pieniędzy pod wpływem emocji. Z pewnością żaden Europejczyk nie jest w stanie zabrać się ze wszystkim, co mu potrzebne jednym samochodem, o grzebiecie konia nie wspominając.
Czasem kłoda dopłynie do brzegu, który się jej „podoba”. Ale nie wie jak wyglądają inne, bo tam nie może popłynąć. I zapewne wolałbyś siedzieć w kajaku a nie okrakiem na kłodzie. Ale wolałbyś tylko „krajoznawczo” a nie „finansowo”. Płynąc rzeką wybrałbyś kajak. Ale płynąc w rzece życia w 95% wybierasz kłodę. Nie sterujesz, nie planujesz, płynie tam – dokąd poniesie nurt życia. Niektórzy trafią na brzeg, który im się podoba. Ale większość będzie musiała polubić jednak ten brzeg, na który zadryfowali. Nie będzie w stanie go opuścić. I swoją frustrację z pracy, życia, relacji z ludźmi będzie leczyć w gościnnych podwojach galerii handlowych. Zwłaszcza na promocjach, bo wtedy pojawia się dodatkowy czynnik emocjonalny znany z polowania. Ustrzeliłem zwierzynę – dorwałem towar. A przecież jestem tego warty, jesteś tego warta aby kupić coś nowego. Zwłaszcza, że zmienia się sezon, wchodzą nowe modne kolory. I nie ważne, że szafa pęka w szwach – i tak nie masz co na siebie włożyć, prawda?
Reklama uczy, jeśli ktoś tego chce. Mnie najwięcej nauczyła krótka reklama: Kraków to stan umysłu. Nie ma nic przeciwko Krakowowi, kocham to miasto jak każdy Polak, jak każdy Anglik kocha Cambridge i każdy Francuz Carcasonne.

Ale jeżeli miasto może być twoim stanem umysłu, to twoje własne życie tym bardziej.

Jeżeli chcesz aby tak było, musisz dokonać pewnej przemiany. I nie musisz jechać do Krakowa, choć ten zawsze warto odwiedzić, tak jak zawsze warto wpaść do Londynu choćby na parę łyków lagera czy stauta. Musisz opanować finanse. Z jakiego powodu akurat finanse a nie np. wystąpienia publiczne i przemawianie do ludzi czy np. język angielski? Tu właśnie zaczyna się metafizyka finansów.
Odwołam się znowu do podwójnej natury człowieka. Był czas, kiedy w życiu pomagały duchy przodków, święte miejsca, czy totemy. Widziałem wiele totemów w różnych muzeach i na targach całego świata. Ale nigdy nie znalazłem takiego, który zapłacił za moje rachunki w sklepie, czynsz, prąd, szkołę czy wakacje. I tobie pewnie też się nie uda, to musisz zrobić sam.
Co zatem daje totem? Siłę ducha, wiarę w siebie. A to zmienia działanie. Pozwala ustalić cel i osiągnąć go. Jeżeli kontrolujesz finanse czujesz władzę nad światem, a świat staje się usłużny wobec ciebie. Nieważne czy wejdziesz do Harrodsa w Londynie czy do KaDeWe w Berlinie. Jeśli byś nawet dukał coś w narzeczu nheengatu czy ashanti, ale pokazał walizkę pieniędzy – znajdzie się ktoś, kto cię obsłuży. To samo zdarzy się w Amsterdamie, gdy pójdziesz do handlarza diamentami. Pieniądze nie dadzą ci szczęścia w żadnym z tych miejsc, ale stworzą zawsze większe pole wyboru.
Możesz nie robić nic, i dryfować jak popadnie dalej. Gdybyś na kłodzie drewna miał wiosła byłoby łatwiej, gdyby kłoda była kajakiem też byłoby lepiej. Jeszcze lepiej gdyby miała żagle lub motor i ster. A gdybyś zatrudnił kapitana ten dowiózłby cię do celu z łatwością. Jedynym kapitanem, który dowiezie cię do finansowej wolności jest twój umysł, Twój Stan Umysłu. TSU musi poznać reguły nawigacji w świecie finansów, oraz jak chronić się przed prądem inflacji, mieliznami kredytów i burzami ekonomicznych zmian.

Płynąć czy dryfować?

Wśród absolwentów seminariów są osoby, które osiągnęły zamożność, niezależność finansową, wolność finansową, są milionerzy. Są też tacy, którzy stworzyli solidne podstawy egzystencji a wolność finansowa to kwestia czasu, to ich upragniony brzeg, do którego płyną.
Ale o wiele prościej jest „przenomadzić” się finansowo przez życie. Łatwiej jest gromadzić przedmioty, które dają poczucie wolności. Jesteś tego warty, aby zrobić wokół siebie wielki magazyn rzeczy, na których zarobili inni? Poznasz ich wartość i sens przy kolejnej przeprowadzce.
Nie martw się. Don’t worry be happy! Nie musisz nic robić. Jak mawiał światowej sławy autorytet Edwar Deming – nie trzeba się zmieniać, przetrwanie nie jest obowiązkowe.

Tekst napisany dla www.polesintheuk.co.uk